Οι πολεμικές τέχνες στην Κίνα ονομάζονται “Γου Σου” (武术 Wǔshù), μερικά λόγια για 6 από αυτές
Το Γου Σου (武术 Wǔshù) είναι η “Τεχνική Μάχης”(武 σημαίνει πολεμικός, στρατιωτικός και 术σημαίνει τέχνη, τεχνική) στην αρχαία Κίνα ο όρος αναφερόταν στην “Τέχνη του Πολέμου”. Ο στόχος είναι να νικηθεί ο αντίπαλος – όσο δυνατός μπορεί να είναι – με την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια. Η προσπάθεια δηλαδή να κινηθεί εξυπνότερα και γρηγορότεροι από τον αντίπαλο.
Στην Κίνα, παλιά, ο στρατός ονομαζόταν “Γου Σι” 武事 (Wǔ shì), το όπλο ονομάστηκε “Γου Τσι” 武器 (Wǔqì) και οι τεχνικές μάχης ονομάζονταν “Γου Σου”
Τι είναι το Κουνγκ Φου 功夫 (Gōng fū ή Kung-Fu);
Το Κουνγκ Φου (功夫 σημαίνει ικανότητα) είναι ένα πολύ υψηλό επίπεδο Γου Σου. Απαιτεί τον έλεγχο πολλών πολύ σημαντικών σημείων: ταχύτητα, δύναμη του σώματος και ακρίβεια κινήσεων.
Κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, ένα μόνο ακριβές χτύπημα είναι αρκετό για να εξουδετερώσει τον αντίπαλο. Αυτό ονομάζεται “真功夫 (Zhēn gōngfū) δηλαδή το “πραγματικό Κουνγκ Φου”.
Πριν από τη δυναστεία των Τσινγκ, αυτό που ονομάζεται “Γου Σου”, ονομαζόταν “Γου Κουνγκ” 武功 (Wǔ gōng) – η εξάσκηση της πολεμικής τέχνης.
Κάτω από το έθνος της Κίνας, ονομάστηκε “Γκουό Σου” 国术 (Guóshù) – η Τέχνη του Έθνους.
Μετά το 1950 εμφανίστηκε το όνομα “Γου Σου” (Πολεμική Τεχνική).
Το Γου Σου ασκείται με δύο τρόπους: με γυμνά χέρια ή με όπλο. Με τα γυμνά χέρια, χρησιμοποιείται το όνομα “Πο Του” 搏斗 (Bódòu), ενώ με όπλο το όνομα “Πο Τζι” 搏击 (Bójí).
Τάι Τζι Τσουαν (太极拳 tàijí quán). Το Τάι Τζι Τσουάν (太极 σημαίνει ύψιστος, ύψιστη αρχή και 拳 σημαίνει γροθιά）είναι μία πολύ πλούσια σε έκταση αλλά και σε βάθος τέχνη, για το σώμα και τον νου, αλλά και μία ολοκληρωμένη και εκλεπτυσμένη μέθοδος αυτοάμυνας. Το όλο σύστημα βασίζεται στη θεωρία της μόνιμης κίνησης, εναλλαγής αλλά και αλληλοσυμπληρωματικότητας των αντιθέτων.
Το Τάι Τζι Τσουάν ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων εσωτερικών/μαλακών πολεμικών τεχνών, διότι κατά την εξάσκηση της εν λόγω τέχνης, το μυϊκό σύστημα, το οποίο θεωρείται «εξωτερικό/σκληρό», είναι υπεύθυνο κυρίως για την παραγωγή της κίνησης, και όχι της δύναμης. Η δύναμη στο Τάι Τζι Τσουάν παράγεται βασικά (αλλά όχι αποκλειστικά) από τη σωστή ευθυγράμμιση του σκελετού του σώματος, την κίνηση της λεκάνης, τους τένοντες, τους συνδέσμους και τις αρθρώσεις, καθώς και τον συντονισμό και ενοποίηση όλων των ανωτέρω στην κατεύθυνση παραγωγής του επιδιωκόμενου έργου, τα οποία θεωρούνται εσωτερικά/μαλακά.
https://www.shaolin.com.gr/catmartialarts/terms.aspx
Διαβάστε επίσης:
