Από πού προέρχονται οι έννοιες Γιν και Γιανγκ; Πώς σχετίζονται με την κινέζικη φιλοσοφία;
Το Γιν και το Γιανγκ είναι έννοιες με βαρύνουσα σημασία στην ταοϊστική κοσμοθεωρία. Είναι δύο δυνάμεις αντίθετες αλλά και αλληλοσυμπληρούμενες, με αντίθετη πόλωση, που μεταβάλλονται κυκλικά και ισορροπώντας μεταξύ τους δημιουργούν τη ζωή. Είναι μεταξύ τους ισότιμες, αδιαχώριστες και η μια παράγει την άλλη. Η πόλωση Yin-Yang υπάρχει σε κάθε έκφραση του σύμπαντος, στις εποχές, στα καιρικά φαινόμενα, στις τροφές, στους ανθρώπινους χαρακτήρες, στα μέρη του σώματος.
Ας δούμε όμως τι σημαίνουν τα δύο αυτά ιδεογράμματα.
Το Γιανγκ (阳 yáng) είναι ο κινέζικος χαρακτήρας που σχετίζεται με ότι είναι αρσενικό, θετικό και φωτεινό. Αντιπροσωπεύει την αρσενική ή θετική ενέργεια.
Στη δεξιά πλευρά του ιδεογράμματος 阳 (yáng), υπάρχει ο χαρκτήρας 日 (rì), ο οποίος σημάινει ήλιος.
Tο Γιν (阴 yīn) αντιπροσωπεύει το θηλυκό ή την αρνητική ενέργεια του φυσικού κόσμου.
Στην δεξιά πλευρά του ιδεογράμματος 阴 (yīn), υπάρχει ο χαρακτήρας 月(yuè) , που σημαίνει “φεγγάρι”. Ο χαρακτήρας αυτός χρησιμοποιείται για να σχηματιστεί η λέξη 月亮 (yuèliang που σημαίνει “σελήνη, φεγγάρι”), όπως επίσης υπάρχει και στην λέξη 月光 (yuèguāng που σημαίνει “φως του φεγγαριού”)
Το γνωστό μας σύμβολο του “Γιν και Γιάνγκ” ίσως λίγοι γνωρίζουν ότι ονομάζεται και “Τάι Τσι” (太极), καθώς και η ίδια η τέχνη του Τάι Τσι Τσουάν (太极拳）συμβολίζεται με αυτό.
Ο όρος “Τάι Τσι”, ερμηνεύεται ως το “Μεγάλο Έσχατο” ή αλλιώς, η “Μέγιστη Αρχή” γιατί αναφέρεται στην βασική αρχή που κινεί τη ζωή, τους δυο πόλους των αντιθέτων δυνάμεων – αρνητικού και θετικού.
Όμως, γιατί και από πού έχει προέλθει ο τόσο γνωστός συμβολισμός του με τον κύκλο που χωρίζεται σε μαύρο και άσπρο, όπου στο κάθε χρώμα εμπεριέχεται και λίγο από το αντίθετο;
Το Τάι Τσι, χωρίζεται από τη μία πλευρά με το “Γιανγκ” και από την άλλη με το “Γιν” (τους αντίθετους πόλους), η καμπυλότητα στη μέση που τα διαιρεί και ταυτόχρονα τα γειτονεύει είναι η λωρίδα του Τάι Τσι. Το Τάι Τσι προέρχεται από το “Γου Τσι” （无极）, την αρχική φύση του “Τάο”（道） που συμβολίζεται με ένα τέλειο κύκλο. Αν συμπιεστεί ο κύκλος και γίνει συστροφή δημιουργεί δυο κύκλους που εφάπτονται Αν με τη σειρά του αυτό το σύμβολο τοποθετηθεί εσωτερικά στο σύμβολο του Γου Τσι – τον άδειο κύκλο, τότε προκύπτει το σύμβολο του Τάι Τσι (το γνωστό Γιν και Γιανγκ). Η ικανότητα να αντιστραφεί η συστροφή και να επανέλθει η αρχική φύση του κύκλου είναι ο δρόμος του “Τάο”.
Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο σχετικά με το σύμβολο του γιν και του γιανγκ είναι ότι το μαύρο κομμάτι έχει μια μικρή λευκή τελεία και το λευκό κομμάτι έχει μια μικρή μαύρη τελεία. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι για να δείξει ότι το χάος μπορεί να οδηγήσει στην τάξη. Αλλά με την ίδια λογική, η τάξη μπορεί να γίνει ξαφνικά χάος. Όσο και αν φαίνονται αντικρουόμενα αυτά τα δύο πράγματα, υπάρχει κατά κάποιο τρόπο μια συνεχής αλληλεπίδραση μεταξύ τους.
Στην κινέζικη ιατρική υπάρχουν διαταραχές που σχετίζονται με την περίσσια του Γιάνγκ ή του Γιν στο σώμα. Στις σχέσεις των ανθρώπων ο νόμος του Γιν και Γιάνγκ βρίσκει εφαρμογή στην ενεργητικότητα ή στην παθητικότητα που χαρακτηρίζει κάποιους έναντι των άλλων, στο επίπεδο του Τάι Τσι Τσουάν και στην εφαρμογή του ως μαχητική τέχνη, σε μια αναμέτρηση “Τουί Σόου” – σώμα με σώμα με χέρια που σπρώχνουν, δίνεται έμφαση στο πως θα διατηρηθεί, όχι τόσο υπεροχή, αλλά το να καταφέρει ο ασκούμενος να απεμπλακεί από την δύσκολη θέση αδειάζοντας την περίσσεια δύναμη που του εφαρμόζεται από κάποιον άλλον.
Αν κάποιος περάσει πέρα από το “αυτό είναι καλό” ή “αυτό είναι κακό”, πραγματικά βλέπει όλα τα γεγονότα να “χορεύουν” γύρω του ψάχνοντας αυτήν την ισορροπία. Ο σοφός άνθρωπος, πέρα από το “καλό και το κακό”, ελεύθερος από μια στείρα ηθική που τα προσδιορίζει, ακροβατεί συνεχώς στην κόψη του ξυραφιού ώστε να μην υπάρχει πάλη μεταξύ των αντιθέτων.
Ξέρει ότι η “πόλωση” στην μια ή την άλλη κατάσταση οδηγεί στο χάος και στα συμβάντα που συμμετέχει λειτουργεί ως καταλύτης για να υπάρχει αρμονία. Στην ένταση βρίσκει την ηρεμία και στην ηρεμία την δύναμη, στη μάχη τη γαλήνη και στη γαλήνη τη μάχη. Ξέρει να βάζει το συστατικό που χρειάζεται κάθε γεγονός στη ζωή ώστε να περνά αλώβητος από τις συμπληγάδες των αντιθέτων δυνάμεων.
Μια καθαρά πρακτική εφαρμογή της σωστής ισορροπίας του Γιν και Γιάνγκ είναι η τέχνη του Τάι Τσι Τσουάν – “Η γροθιά της Ύψιστης Αρχής”, που μέσα από την μετατόπιση του “άδειου-γεμάτου” του βάρους του σώματος δημιουργείται μια φυσική δυναμική που χωρίς κόπο παράγει δύναμη εκμεταλλευόμενη την βαρύτητα και την αδράνεια.
Διαβάστε επίσης:
